كمتر از یك ماه از حادثه قتل سرباز انگلیسی در خیابانی در حومه لندن می‌گذرد. روز چهارشنبه 22 می2013 (1 خرداد/جوزا 92) دو مهاجم نیجریه‌ای تبار، یك سرباز انگلیسی ارتش را به وسیله چاقو و ساطور در ملأعام به قتل رساندند و به جای فرار، در مقابل دوربین‌ها و دیدگان شاهدان عینی، هدف خود را تلافی سیاست انگلیس علیه مسلمانان عراق و افغانستان اعلام كردند. پس از این حادثه دلخراش، مسئولان امنیتی انگلیس، احتمال دادند كه قتل فجیع این سرباز، یك اقدام تروریستی بوده است. اما چه زمانی به یك واقعه خشونت‌آمیز "تروریستی" می‌گویند؟

بعد از 11 سپتامبر 2001 هنگامی كه تصاویر "محمد عطاء" عضو شبكه تروریستی القاعده و مظنون اصلی حوادث، منتشر شد، طوفان تبلیغاتی كه علیه مسلمانان به راه افتاد، یك هدف را در اذهان عمومی دنبال می‌كرد و آن اینكه "تروریست" كسی است كه قرآن می‌داند و ریش دارد!

این تزریقات مسموم، به مدت 12 سال، هجمه وسیع جنگ روانی علیه قشر عظیمی از مردم دنیا را در پی داشت. تا اینكه بعد از انفجارهای بوستون‌گیت در آوریل 2013 كاخ سفید یك سناریوی مبهم دولتی را تكرار می‌كرد، گویی انظار مردمی باید به این نتیجه می‌رسیدند كه "تروریست" ممكن است بدون ریش بوده و حتی همسر آمریكایی داشته باشد.

اكنون قتل سرباز آمریكایی در ماه می2013 خشم عمومی مردمی را برانگیخت كه دولت می‌كوشد همواره مسلمانان را در چشم آنان به "بمب‌های ساعتی" بشناساند. این بمب‌ها هر لحظه، در هر ساعت از روز و در هر مكان عمومی و شهری ممكن است ناگهان عمل كند. وحشت‌پراكنی از مسلمانان و القای ترس از احكام دین اسلام، به گزینه‌ای سیاسی برای جنگ سیاستمداران در قبال رخدادهای منطقه تبدیل شده است.

"اریک رادولف" (Eric Rudolph) در بازی‌های المپیک سال 1996 (آتلانتا) اقدام به بمب‌گذاری نمود و چهره این رقابت‌ها را مخدوش کرد.

در جریان این بمب گذاری تروریستی، 2 نفر کشته و 111 نفر مجروح شدند. وی اظهار داشت كه با هدف (خشمگین کردن، عاجز ساختن و شرمسار کردن دولت واشنگتن در چشم جهانیان)، دست به این اقدام زده است. او می‌خواسته دولت را به لغو بازی‌ها، یا حداقل ایجاد وضعیت ناامنی در خیابان‌های اطراف ورزشگاه‌ها مجبور کرده و در نتیجه، مقادیر فراوان پول سرمایه‌گذاری شده برای این بازی‌ها را از بین ببرد. (بیل کلینتون) رییس جمهور وقت آمریکا یک روز بعد از بمب‌گذاری، این عمل را یک اقدام شنیع توصیف کرد. گرچه این اقدام موجب وحشت آمریکا و المپیک آتلانتا شد و بمب‌گذاری‌های گاه و بیگاه "القاعده" یا سایر گروه‌های اسلامگرای افراطی، به عنوان تروریسم تعریف می‌شود، اما رادولف، هیچگاه به عنوان تروریست محکوم نشد.

آنچه مسلم است اینكه دولت آمریكا به ریاست "جورج دبلیو بوش"، نخستین مطرح‌كننده اتهامات و عوام‌فریبی‌های جسورانه علیه مسلمانان بود. عوام‌فریبی‌هایی كه شاید در آغاز قرن 21 توانست مردمی خسته از خشونت را با خود همراه سازد اما در نهایت هر سال با گزارشات آماری سازمان پلیس بین‌الملل ("اینترپل") و نظامی‌گری‌های پی‌درپی آمریكا، بیشتر رنگ باخت. گزارش آمارهای مختلف از وقوع "ترور" و پس‌زمینه‌های آن، حاكی از آن بود كه اتفاقاً خود دولت‌هایی كه بلندگوی شكایت از تروریسم را در دست گرفته‌اند، به نقض حقوق بشر متهم هستند.

نقشه شدت اقدامات تروریستی در كشورهای جهان- سال 2009

البته كاخ سفید، برای پیاده كردن راهبردهای جنگی، شدیداً به "سناریوهای دروغ" (Error-Szenarien) احتیاج داشت و دارد؛ لذا بحث "ترور" را هر جا كه می‌شد، در مسائل داخلی و خارجی خود گنجانده است.

تمامی وقایع "تروریستی" اخیر در جهان، تبدیل شدن كلیدواژه "تروریسم" به محور مذاكرات، فعالیت‌ها، رویكردها و راهبردهای سیاست داخلی و خارجی دولت‌های گوناگون و برخورد سیاستمداران با آن سبب شده تا سایت تحلیلی "كامپكت ماگاسین" (compact magazin) به نتیجه قابل تأملی در این زمینه برسد:

اگر (ت)ی "تدلیس" و فریب را از ‌"تروریسم بین‌المللی" (international Terrorism) حذف كنیم، می‌شود "اروریسم بین‌المللی" (international Errorism)!!! در نتیجه اگر تمام عبارات و جملات با این موضوع، این چنین خوانده و نوشته شوند، به فرهنگ پرده برداشته‌ای از اصول استكباری برخورد می‌كنیم كه مصداق‌های فراوانی برای آن وجود دارند اما در اینجا به چند نمونه از آن بسنده می‌كنیم:

مبارزه با اِروریسم= Error به معنی خطا، در بحث حاضر به خطا در انتقال اخبار صحیح رسانه‌ای اشاره دارد كه اعتراض و مقاومت مخاطب را برمی‌انگیزد.

حادثه اروریستی= حادثه‌ای خشونت‌بار اما جعلی (Error) كه متهمان یا مظنونین آن، چه با همدستی مستقیم و چه غیرمستقیم سازمان‌های امنیتی، قرار است دست‌آویزی برای سیاست‌ها و برنامه‌های آتی باشند.

انگیزه‌های اروریستی= برخی تحولات اقتصادی و سیاسی، بدون كسب مشروعیت عامه، اساساً امكان‌پذیر نیست. این مهم‌ترین انگیزه برای فریب (Error) عوام و توجیه آغاز جنگ‌های نظامی است.

رژیم‌های مبتنی بر ارور= حكومت‌های مبتنی بر القای رعب و وحشت برای پیاده سازی مقاصد دیپلماتیك، مردم خود را با دروغ (Error)، دچار اشتباه در قضاوت می‌كنند.

حامیان اروریست= كشوری مانند ایران كه خود در طول تاریخ، همواره قربانی تروریست بوده و چهره‌های شاخص و اندیشمندان خود را از دست داده‌ است یا دولت سوریه كه هزینه‌های بسیاری برای مقابله با تروریست‌های تجهیزشده از سوی آمریكا، بر دوشش تحمیل شده، در یك صحنه‌گردانی هدفدار و نادرست (Error)، حامی تروریست معرفی می‌شوند.

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/174

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	آینده تاریک یا روشن؛ در انتظار اقتصاد افغانستان
	آیا امریکا جنگ اوکراین را به طرف جنگ جهانی سوم هدایت می‌کند؟
	آیا امریکا خواستار حذف قطر از میانجیگری است؟
	پرونده احیای برجام روی میز بایدن
	آیا حمله اسرائیل به ایران؛ پایان ماجراجویی است؟
	ایران و اسرائیل را از جنگ بزرگ دور کنید
	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید